Het blogartikel over leren ‘onverliefd’ worden heeft geleid tot tal van reacties. Het werkwoord ‘loslaten’ is bij verscheidene mannen en vrouwen blijven hangen en wordt als een sleutelwoord en opdracht ervaren.

Het is inderdaad zo dat scheiden gelijk is aan lijden. Althans voor de meesten… ik heb immers ook klanten die opgelucht zijn en zich bevrijd voelen. Doorgaans zijn dit partners die al met hun nieuwe leven (met een nieuwe partner) aan de slag zijn en dus perspectieven hebben in wat in hun ogen alleen maar beter kan zijn. De andere partner blijft vaak verwezen en ontgoocheld achter en staat ver achter de startlijn waar de andere al ver voorbij is.

Alleen verder 'moeten'

Voor de meeste partners is een huwelijk of een samenwoning beëindigen moeilijk. Er gaat immers veel pijn mee gepaard en ook is er angst. Pijn om het verdriet, het gevoel van falen, van tekort gedaan worden, van onrechtvaardig behandeld zijn, van gedumpt worden, opzij gezet. En ook angst dus; voor het onbekende, het alleen verder ‘moeten’, nog niet weten waar ze aan toe zijn, hoe hun leven er zal uitzien.

Dikwijls zijn er dan ook partners die met alle macht en kracht aan de relatie (willen) vasthouden; nog liever behouden wat ze kennen en verre van bevredigend is, dan te kiezen voor het dreigende onbekende.

Loslaten: hoe doe je dat?

Als relatieherstel geen kans maakt of geen kansen gegund wordt, dan rest er inderdaad alleen nog het uit elkaar gaan. Een eerste gesprek met de koppels over wat er bij een scheiding allemaal komt zien is dan ook vaak overweldigend.

Het gaat dus over los laten en dit is verre van gemakkelijk. Los laten heeft immers veel te maken met:

  • Aanvaarden dat de relatie teneinde is
  • Hetgeen was laten voor wat het was
  • Vertrouwen dat er na deze nare ervaring nog een nieuw leven is (waarvan je nog geen beeld hebt en dus angst oproept)
  • Anders kijken en mogelijkheden zien na de scheiding

Nazorg

Nazorg is dan geen luxe en vaak noodzakelijk. Terecht kunnen bij een luisterend oor, kunnen terugvallen op, een klankbord zoeken, bouwen aan zelfvertrouwen en voorkomen dat je in een negatieve spiraal terecht komt.

En op termijn (voor iedereen verschillend) een nieuwe relatie kansen geven, jezelf nieuw geluk gunnen. Met verse moed geloven dat je nog de moeite waard bent en dat er iemand is die van je zal houden en aan wie je jezelf opnieuw kunt geven, in alle vertrouwen en voluit.

Onmogelijk? Neen. Dus mogelijk? Ja. Maar hoe dan? Waar kan ik terecht? Moet ik dan beginnen chatten en me aanmelden op één of meerdere van die vele datingsites, of is het beter me te richten tot een bureau, Duet-relatiebemiddeling bij wijze van voorbeeld, die degelijk werk verrichten en met je aan de slag gaan. Of richt ik me tot een degelijke single-organisatie (a-n-s bij wijze van voorbeeld) die niet direct tot doel heeft om nieuwe relaties te smeden maar wel vriendschappen die kunnen leiden tot.

Kiezen is beslissen, en laat dit nu juist datgene zijn wat de meeste partners doorgaans voorheen met elkaar deden: samen overleggen en samen kiezen om dan te beslissen. Maar nu sta je er alleen voor. Blijf niet bij de pakken zitten; ga ervoor!

Echtscheiding
Tags: 
Communicatie, Relatiebemiddeling, Scheiden?
Categorie: 
Bel of mail voor een afspraak om u te begeleiden om tot een oplossing te komen

Getuigenissen